w pogotowiu

См. также в других словарях:

• pogotowie — n I 1. blm «należyte przygotowanie, stan gotowości do natychmiastowego działania» Pogotowie bojowe. Ostre pogotowie. Być w stałym pogotowiu. Postawić ludzi w stan pogotowia. ∆ hand. Pogotowie kasowe «określona suma pieniędzy, która musi znajdować …   Słownik języka polskiego

• rypnąć się — posp. Sprawa się rypła a) «coś się nie udało, nie doszło do skutku, przepadło»: Realną groźbą była lawina czołgów, stojących w pogotowiu pośrodku kontynentu. (...) I oto sprawa się rypła: model zawiódł w Kuwejcie. J. Pomianowski, Miesiąc. b) «coś …   Słownik frazeologiczny

• czekać — ndk I, czekaćam, czekaćasz, czekaćają, czekaćaj, czekaćał 1. «przebywać w jakimś miejscu, zatrzymywać się, licząc na czyjeś przybycie, na nastąpienie jakiegoś zdarzenia; być w pogotowiu; być przygotowanym do czegoś, gotowym do czegoś» Czekać na… …   Słownik języka polskiego

• gotować — ndk IV, gotowaćtuję, gotowaćtujesz, gotowaćtuj, gotowaćował, gotowaćowany 1. «poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go we wrzącej wodzie lub w innym płynie albo w parze; doprowadzać płyn do stanu wrzenia, utrzymywać… …   Słownik języka polskiego

• izba — ż IV, CMs. izbabie; lm D. izb 1. «pomieszczenie mieszkalne, pokój; dziś zwykle używane w języku urzędowym lub w odniesieniu do pomieszczeń mieszkalnych na wsi» Izba bielona wapnem. Mieszkanie złożone z paru izb. ∆ Izba chorych «zakład zamkniętej… …   Słownik języka polskiego

• podorędzie — n I, blm daw. «użytek podręczny» dziś tylko w potocznym wyrażeniu: Na podorędziu «w pogotowiu, na zawołanie, pod ręką» …   Słownik języka polskiego

• posługacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «mężczyzna wykonujący cięższe roboty pomocnicze, zwłaszcza w szpitalach, w sanatoriach, w pogotowiu, w pensjonatach» …   Słownik języka polskiego

• rezerwa — ż IV, CMs. rezerwawie; lm D. rezerwaerw 1. «zapas czegoś, zwykle przygotowany w przewidywaniu nagłej potrzeby; rzecz zapasowa, zwierzę zapasowe, człowiek trzymany w pogotowiu (np. do nagłego zastępstwa przy pracy)» Rezerwa benzyny, pieniędzy,… …   Słownik języka polskiego

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

• zanadrze — n I zwykle blm, przestarz. «miejsce pod wierzchnim ubraniem na piersi; pazucha» Wyjąć, wydostać, wydobyć coś z zanadrza. Schować coś w zanadrze. Trzymać coś w zanadrzu. ◊ Mieć, chować, kryć coś w zanadrzu «mieć coś w pogotowiu, co w odpowiedniej… …   Słownik języka polskiego

• dyżurny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dyżurnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pełniący dyżur : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dyżurny sierżant z posterunku policji. Lekarz dyżurny. Dyżurny pracownik wodociągów. Oficer dyżurny …   Langenscheidt Polski wyjaśnień